ถามตัวเองเสมอ หากวันที่เธอต้องไปจากกัน
และชีวิตเหลือเพียงแค่ฉันจะอยู่ได้ไหม
แล้วถึงวันที่รู้เมื่อตอนที่เธอกำลังจากไป
หมดแรงแค่ยืนยังไม่ไหวเมื่อไม่มีเธอ
ชีพจร อ่อนลงช้าช้า น้ำในตาก็หลั่งไหล
ใจจะแหลกสลาย สายไปใช่ไหมเวลา
หัวใจมันเต้นช้าลงเมื่อคนที่รักกำลังจากไป
หมดชีวิตอยากใช้ แลกแค่เพียงให้เธอกลับมา
แต่ร้องเรียกเธอเท่าไร ก็เหมือนจะไร้ค่า
จูบเธอด้วยน้ำตา กอดลาด้วยความเสียใจ
มันเป็นวันสุดท้ายที่ฉันได้มีเธออยู่ข้างกาย
และเป็นวันที่ฉันต้องเริ่มอยู่กับความเสียใจ
เธอคือกำลังใจของฉัน เธอคือแรงผลักดันของฉัน
จากนี้ในวันที่ท้อไม่มีเธอ จะกอดใคร
ดึงเธอคืนกลับมาได้ไหม อย่าให้ฉันต้องเสียเธอไป
สายไปใช่ไหมเวลา
หัวใจมันเต้นช้าลงเมื่อคนที่รักกำลังจากไป
หมดชีวิตอยากใช้ แลกแค่เพียงให้เธอกลับมา
แต่ร้องเรียกเธอเท่าไร ก็เหมือนจะไร้ค่า
จูบเธอด้วยน้ำตา กอดลาด้วยความเสียใจ
เธอคือกำลังใจของฉัน เธอคือแรงผลักดันของฉัน
จากนี้ในวันที่ท้อไม่มีเธอ จะกอดใคร
ดึงเธอคืนกลับมาได้ไหม อย่าให้ฉันต้องเสียเธอไป
สายไปใช่ไหมเวลา
ทำได้แค่จูบเธอด้วยน้ำตา กอดลาด้วยความเสียใจ